بعد از تو یک روز راحت نداشتم

و فراموش و ترک کردم خواب را

من هنوز سرجایم و به تو فکر میکنم

دروغ است اگر بگویم که خوبم

راستش من دردم بسیار بزرگ است

نگو که مرا فراموش کرده ای وبرایت عادی است و وآسان بود [که از من بگزری]

راضی هستی که زندگی کنم و هیچ وسیله ای برای فراموش کردنت نداشته باشم

منی که اصلا که روحم باتوست

چگونه و با چه چیزی فراموشت کنم؟

دلم را آرام کن، راه حل ها به من بگو، بگزار برگردیم، بدون خداحافظی

و بس است زمانی که از دست رفت

دوری چه چیزیست جز چیزی که خسته مان میکند

به یاد داری روزهایمان را؟

رفت و آمد هایمان همه جا را؟

و حرف ها و قول هایی که تاابد جدا نشویم

پس چرا ای عشق من رفتی

نه بازگشتی و نه دلتنگ شدی

و نتها ترکم کرده ای دراوج سرما با خودم حرف میزنم